Gedichten uit een rouwend hart

[emme]

Mama, deze zijn voor jou:

Vier sterren op een rij,
een traan op mijn wang.
Zo veel mis ik jou.
Een zonnestraal op mijn huid
en een sneeuwvlokje in mijn haar.
Zo hard huil ik om jou.
Een regenboog door de lucht,
een krop in mijn keel.
Zo veel denk ik aan jou.
Een regenboog door de lucht,
de eerste zwaluw in de lente.
Zo groot is mijn hoop.



Logica is ver te zoeken,
terwijl totale chaos het overneemt.
Gedachten en gevoelens krioelen door elkaar
en spreken elkaar tegen.

Mijn hart bonkt als een razende
en ik hoor het bloed in mijn oor ruisen.
Ik wil iets zeggen
maar er komt niets zinnigs uit mijn mond.

Wat moet ik denken,
wat moet ik voelen?
Als er zoiets als dit gebeurt.

Wat zou jij hebben gedaan?



Mijn leven is gemaskerd
met een mooi versierd masker
en de blutsen zijn
goed gecamoufleerd.

Zodat niemand kan zien
hoe leeg mijn leven
eigenlijk is nu jij
er niet meer bent voor mij.

Mijn leven is gemaskerd
met een mooi versierd masker
en de blutsen,
die zijn goed gecamoufleerd...



Running on a road that continues for miles,
sailing on a boat, one ticket to heaven.
Watching my feet running en feeling the release.
Watching the wind teasing the sails.
Feeling the freedom, feeling the power,
and meeting myself.

Ik hou van je mama. Voor altijd

[Emrys]

Heel mooi, Emme.

Een lief woord elke dag,
een klein lichtje in je hart,
een teken van hoe graag jij je mama zag.